top of page
IMG_20180426_150852.jpg
Χωρίς τίτλο7.png

Κώστας Τσιλιμαντός
Σκέψεις  ενός  ποιητή  και  φιλολόγου

Κώστας Τσιλιμαντός

...99 Ή ΓΥΦΤΟΠΑΖΑΡΟ

Δεν αναγράφεται η ακριβής τιμή του προϊόντος, αλλά την έχουν έτσι επιτήδεια κατασκευασμένη, που να κρύβει μια δεκάδα. Διαβάζεις π.χ. 19,99, ή 29, 99, ΄ή 89, 99 και μάλιστα με προβολή και μεγέθυνση του πρώτου αριθμού της δεκάδας , ώστε αυτή να χτυπήσει και να υπερισχύσει μέσα σου, ενώ ο δεύτερος αριθμός της δεκάδας μικρός και τα δεκαδικά με ακόμη πολύ μικρότερα, σχεδόν ανεπαίσθητα στο μη εξασκημένο μάτι.

Ο νόμος της ψυχολογίας, που καλά τον ξέρουν οι ατσίδες της αγοράς, σε κάνει με την πρώτη εντύπωση να επικρατεί μέσα σου το μεγάλο και φανταχτερό «το κεραμεούν και φαύλο» και να απωθείται μέσα σου το μικρό και ανεπαίσθητο που είναι και το ουσιώδες.

Το φαινόμενο θα το συναντήσεις στη Βαρβάκειο και όπου Λαϊκές Αγορές, ιδιαιτέρως, αλλά και σε καταστήματα. Ιδίως όταν πρόκειται για τιμές που ξεπερνούν τα μικροποσά, τότε σου χαρίζεται ένα δεκάλεπτο που κρύβει δέκα ευρώ. Π.χ.129,90, 139,90 κλπ.

Η μικροπονηριά του Ρωμιού πως έτσι θα τσιμπήσει το «ψάρι».

Θα συνιστούσα στους αγοραστές να μη προμηθεύονται από τέτοιους πωλητές τα προϊόντα, οπότε αν γινόταν ένας διαφωτισμός από τα δίχτυα των Μέσων, και υπάκουε ο κόσμος, το φαινόμενο θα εξέλιπε…

Μια ακόμα ουτοπία μου, όπως θα ’λεγε ο γυιος μου, μέσα σε τόσες άλλες!

ΧΩΡΙΣ ΜΗΝΥΜΑ

-Ήθελα να δώσω ένα μήνυμα…

-Το μήνυμα που θέλησε να δώσει ο συγγραφέας…

-Για ποιο μήνυμα μιλάτε κύριε…

Δεν έχω να σας δώσω κανένα μήνυμα, αυτό το οικειοποιήθηκαν –χωρίς περίσκεψη, χωρίς λύπη, χωρίς αιδώ-, χωρίς να διαμαρτυρηθεί ποτέ και κανείς, το ευτέλισαν και το κυκλοφορούν οι ατσίδες στις διαφημίσεις, σε πολλά κομμάτια!

ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Το μαρτυρούν και οι ξένες γλώσσες ότι στη χώρα αυτή γεννήθηκε ο διάλογος και η διαλεκτική τέχνη dialogue, dialectic, dialectique.Που σημαίνει ακούς προσεκτικά το συνομιλητή σου και κατόπι συμφωνείς ή διαφωνείς και προτείνεις, με σκοπό ο διάλογος να καταλήξει ή σε σύνθεση ή σε προβληματισμό.

Αντίθετα στη σημερινή χώρα μας, μόλις ο έτερος των συνομιλητών προτείνει κάτι που δε συμφέρει την παράταξή σου και δε σε συμφέρει να ακουστεί, τι κάνεις; Τον διακόπτεις απότομα, υψώνεις τη δική σου φωνή μάχεσαι,πολλές φορές ωρύεσαι, να σκεπάσεις τη δική του, και αυτό που συνήθως συμβαίνει είναι ένας σκυλοκαβγάς εκατέρωθεν, χωρίς ποτέ να παραδέχεσαι ότι η παράταξή σου βρέθηκε ή βρίσκεται σε λαθεμένο δρόμο.

Αυτοί κάνουν τη δουλειά τους, ζημιωμένοι πάντα βρίσκονται οι τηλεθεατές, που αν δεν κατέχουν την τέχνη να πατήσουν το κουμπί, αντί να φωτιστούν και διαλογιστούν φορτίζονται με ορυμαγδούς και «διατελούν εν συγχύσει».

Όσοι διαθέτετε μια ευαισθησία στο διάλογο, απομονώστε τους σταθμούς αυτούς την ώρα του «διαλόγου», και μόνον έτσι, αν δουν τα ποσοστά της τηλεθέασης να μειώνουνται, ίσως αναγκαστούν και επιβάλλουν διάλογο ανθρωπινότερης μορφής.

Είναι κι αυτή μια άλλη, μέσα στις πολλές, ουτοπία μου…

AKΡΟΤΕΛΕΥΤΙΟ

Όταν,

οι πασαρέλες με τους κάθε λογής σχεδιαστές της μόδας,

όταν,

οι τηλεοπτικοί αστέρες,

όταν,

οι ποδοσφαιριστές,

πάψουν να αποτελούν πρότυπα και να εμπνέουν ως πρώτες αξίες,

όταν,

δίπλα στις όμορφες και μεγαλόπρεπες εκκλησιές μας,

αντικρύζουμε ανοιχτά μεγάλα ευρύχωρα και άνετα σχολεία,

που,

κύριο σκοπό τους θα έχουν την καλλιέργεια της Αρετής,

δηλαδή,

την ανθρωπιά, το αίσθημα τιμής και δικαιοσύνης

τότε, και μόνον τότε,

θα σημαίνει ότι η Ελλάδα μπήκε στο δρόμο της Προκοπής

και Δημιουργίας.

Κώστας Τσιλιμαντός

Το 2006, αν θυμάμαι καλά, βρέθηκα στα Σκόπια. Σε κάθε περίπτωση που συναντούσα Σκοπιανό του ανέφερα ότι η λέξη ΜΑΚΕΔΩΝ, υπάρχει εκτός των αρχαίων ελλήνων ιστορικών, στο πρώτο Έλληνα ποιητή τον Όμηρο από το 800 προ Χριστού, ως επίθετο ΜΑΚΕΔΝΟΣ, που σημαίνει ψηλός

και λιγνός.Και κατέληγα Αγγλιστί πάντα :

THE WORD MAKEDON IS Α GREEK WORD, S O YΟU ARE GREEKS.

Όσοι το άκουγαν ή μειδιούσαν ή απόφευγαν να δώσουν μια απάντηση. Όταν κάθησα κάπου για ένα καφέ και απηύθυνα την ίδια φράση στον καφετζή, ο άνθρωπος σάστισε και με κάποια αμηχανία μου είπε τελικά περίλυπος

Άχ παιδί μου αυτά τα κάνουν οι πολιτικοί, εμείς τι ξέρομε.

Ο δάσκαλος, με τη συμφωνία που υπογράφτηκε στις Πρέσπες.

Πάντοτε αιθεροβάμων, ονειρεύεται:

Με αγαστή συνεργασία, πολλή επιδεξιότητα , συναδελφοσύνη,

και «με την ποικίλη δράση 0των στοχαστικών προσαρμογών»,

όπου μια πολύβουη Ανατολή μίλησε ελληνικά και η εποχή

ονομάστηκε ελληνιστική, το ενάμισι εκατομμύριο που είναι

όλοι και όλοι οι Σκοπιανοί, μπορεί, και είναι δυνατόν,

να αφομοιωθεί από τα έντεκα εκατομμύρια των Ελλήνων

, στου κύκλου τα γυρίσματα

ΔEI ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΙ ΝΟΥ (όχι ΚΕΝΟΥ).

Κώστας Τσιλιμαντός

Ο συντάκτης της στήλης αυτής αθεράπευτα αιθεροβάμων, είχε προτείνει ότι αν οι Έλληνες έχουν πίστη στον εαυτό τους, στην πατρίδα τους στον αθάνατο πολιτισμό τους, πίστη όμως και όχι υστερικές κραυγές πατριωτισμού από τη μιa και μισαλλοδοξίας από την άλλη (Σkοπιανέ, Σκοπιανέ δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ, σας θυμίζει κάτι αυτό;) θα μπορούσαν να κάμουν ό,τι συνέβη με το κύμα των Σλάβων που πλημμύρισαν κάποτε την Ελλάδα και τότε η Φτωχομάννα με την πάροδο του χρόνου κανάκεψε τους ξενόφερτους, αγκάλιασε τα παιδιά τους και «με την ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών» μίλησαν τη γλώσσα μας, δέχτηκαν τον πολιτισμό μας, και σήμερα δεν υπάρχουν, αφομοιώθηκαν τόσο μαζί μας, ώστε εμείς οι καινούργιες γενιές είμαστε όλοι Έλληνες, κάτι άνάλογο που έγινε στους Αλεξανδρινούς χρόνους , όπου ξένοι λαοί

ενστερνίστηκαν την κουλτούρα μας και η ελληνική έγινε παγκόσμια γλώσσα, όπως μας διδάσκει ο Καβάφης.

Αν είχαμε αυτή την πίστη, δεν θα είχαμε τέτοιες αθεράπευτες φοβίες, έντεκα εκατομμύρια εμείς, από ένα, έστω ενάμιση εκατομμύριο Σλάβους, πού τόσο ζηλεύουν να πάρουν όνομα Εληνικό, γιατί ντρέπονται για τις ρίζες τους . Είμαστε τόσο μόνοι; δεν έχουμε συμμαχίες; δεν ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή ένωση; Θα μας υποτάξουν; Θα χάσουμε τη Μακεδονία μας; τη Θεσσαλονίκη μας; το λιμάνι της; Κι εμείς τι θα κάνουμε; Θα καθόμαστε δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι;

Ή θα σπάμε τα πεζοδρόμια και τα μάρμαρα, και θα αποκαλούμε προδότες και πουλημένους, όσους έχουν διαφορετική γνώμη από τη δική μας . Είναι Ελλάδα αυτή; Είναι η προαιώνια κατάρα της φυλής μας , που δυστυχώς τη συνεχίζουμε μέχρι σήμερα. Με καβγά μπήκαμε στην ιστορία. Μήνιν άειδε..Και μήνις δεν είναι απλός καβγάς, είναι τυφλός θυμός, είναι μάνητα, όπως διεσώθη η λέξη μέχρι σήμερα. Αν σκύβαμε στους θησαυρούς που έχομε, θα διαπιστώναμε ότι κάθε φορά που το έθνος μας ήταν ενωμένο, μεγαλουργούσε!

Είδαμε κάποτε πύρινους λόγους, και υπό το λάβαρο της ελληνικής επανάστασης, που έφτασε από τη μονή της Αγίας Λαύρας και ανέμιζε στον αέρα, τη χορεία της Ιεράς Συνόδου και μυριάδες κόσμου να επευφημούν. Αποτέλεσμα; Ποιος τα θυμάται αυτά σήμερα!Μπόρα ήταν και πέρασε.

Και όμως αγαπητοί μου υπάρχει ιεράρχης που άκουσε τα προστάγματα των εχθρών του γένους και χτύπησε πένθιμα τις καμπάνες. Πένθιμα χτυπούν οι καμπάνες σε θάνατο, σε θεομηνίες. «Πένθιμα χτύπησαν οι καμπάνες, όταν το ελληνικό Έθνος υποδουλώθηκε στους Οθωμανούς, στους Γερμανούς καταχτητές. Χαρμόσυνα όταν το έθνος των Ελλήνων ελευθερώθηκε από τους κατακτητές….

Όταν όμως δυο Διαφορετικά έθνη ΓΙΝΟΥΝ

ΕΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΌΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΧΡΏΜΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΟΤΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΠΟΤΈ!»

Από πού αυτή η φωνή; Από ποιον πλανήτη; Τίνος αιθεροβάμονα η γραφή;

Διαβάζω: Γ. Ι.Βασιλείου Δι/ντής Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου Ελλάδος.

Κάτι αλλάζει σ’αυτό τον τόπο!

    Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΓΝΩΜΗ

Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας στο περιεχόμενο του ιστολογίου μου. Αν κάτι σας άρεσε, αλλά ακόμα κι αν σας βρήκε αντίθετους, θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας, συμπληρώνοντας την παρακάτω φόρμα.

Your details were sent successfully!

bottom of page