Όταν βρέθηκα στα Σκόπια...

Το 2006, αν θυμάμαι καλά, βρέθηκα στα Σκόπια. Σε κάθε περίπτωση που συναντούσα Σκοπιανό του ανέφερα ότι η λέξη ΜΑΚΕΔΩΝ, υπάρχει εκτός των αρχαίων ελλήνων ιστορικών, στο πρώτο Έλληνα ποιητή τον Όμηρο από το 800 προ Χριστού, ως επίθετο ΜΑΚΕΔΝΟΣ, που σημαίνει ψηλός

και λιγνός.Και κατέληγα Αγγλιστί πάντα :

THE WORD MAKEDON IS Α GREEK WORD, S O YΟU ARE GREEKS.

Όσοι το άκουγαν ή μειδιούσαν ή απόφευγαν να δώσουν μια απάντηση. Όταν κάθησα κάπου για ένα καφέ και απηύθυνα την ίδια φράση στον καφετζή, ο άνθρωπος σάστισε και με κάποια αμηχανία μου είπε τελικά περίλυπος

Άχ παιδί μου αυτά τα κάνουν οι πολιτικοί, εμείς τι ξέρομε.

Ο δάσκαλος, με τη συμφωνία που υπογράφτηκε στις Πρέσπες.

Πάντοτε αιθεροβάμων, ονειρεύεται:

Με αγαστή συνεργασία, πολλή επιδεξιότητα , συναδελφοσύνη,

και «με την ποικίλη δράση 0των στοχαστικών προσαρμογών»,

όπου μια πολύβουη Ανατολή μίλησε ελληνικά και η εποχή

ονομάστηκε ελληνιστική, το ενάμισι εκατομμύριο που είναι

όλοι και όλοι οι Σκοπιανοί, μπορεί, και είναι δυνατόν,

να αφομοιωθεί από τα έντεκα εκατομμύρια των Ελλήνων

, στου κύκλου τα γυρίσματα

ΔEI ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΙ ΝΟΥ (όχι ΚΕΝΟΥ).