1. Ακούμε συχνά από τα χείλη των πολιτικών μας, όταν θέλουν να υποτιμήσουν και να διαψεύσουν τις ομιλίες  αντίστοιχων αντιπάλους τους, την αδόκιμη φράση «οι Κασσάνδρες θα διαψευστούν..».

 

Αδόκιμη διότι, αν ήξεραν καλύτερα ελληνικά, ή αν είχαν διαβάσει τουλάχιστον Αισχύλο, -για το Βιργίλιο δε γεννάται λόγος, ελάχιστοι τον γνωρίζουν- θα γνώριζαν ότι η Κασσάνδρα ουδέποτε διαψεύστηκε, προέλεγε πάντοτε χρησμούς που επαληθεύονταν, μόνο που ο Απόλλωνας την είχε καταραστεί να μη γίνεται πιστευτή, και επομένως οι λόγοι της επαληθεύονταν κατόπιν εορτής…

 

2. Ακούμε συχνότατα από τα λαλίστατα Μ.Μ.Ε. τη φράση «..οι εργάτες έληξαν την απεργία». Η απεργία έληξε, ή μπορεί να λήξει, αλλά στα ελληνικά δεν την ..λήγουν, για τον απλούστατο λόγο ότι το ρήμα λήγω είναι αμετάβατο, δηλ. δεν παίρνει αντικείμενο. Το σωστό είναι «έπαυσαν την απεργία» ή τη σταμάτησαν.

 

3. Αντίθετα το ρήμα εστιάζω, είναι μεταβατικό, χρειάζεται απαραίτητα αντικείμενο, για να δηλωθεί τι έστιάζει κανείς, το φακό,  την προσοχή του, τις σκέψεις του, τις παρατηρήσεις του και όχι «η αστυνομία εστίασε περισσότερο στο γεγονώς  της απόκρυψης στοιχείων..» 

 

4. Όχι λίγες φορές ακούμε από ημιμαθείς εκφωνητές τη φράση π.χ. «δεκτές αιτήσεις ατόμων ανεξαρτήτου ηλικίας». Μα δεν πρόκειται για ανεξάρτητη ηλικία ατόμων, αλλά για άτομα ανεξάρτητα από ηλικία. Αν προτιμάτε τον λογιότερο τύπο, τότε το σωστό είναι «αιτήσεις ατόμων ανεξαρτήτως ηλικίας».

 

5. Επιτέλους αυτή η προστακτική με αύξηση δε λέει να μας εγκαταλείψει.  «ΕπανΈλαβέ μου σε παρακαλώ» , «περιΈγραψέ μου» « παρ΄Ηγγειλέ μου» και τόσα άλλα που ακούμε από τους ελληνοπρεπείς διαύλους μας.

 

Τελευταία κυκλοφορείται μια διαφήμιση που συμβουλεύει «γέμισε χρήματα και απΈκτησε ό,τι ονειρεύεσαι»…

 

 6. Προχτές άκουσα από ραδιοσταθμό και το αμίμητο «την αποφράς ημέρα», ως να πρόκειται περί άκλιτης λέξης, ενώ βέβαια το σωστό είναι «την αποφράδα ημέρα».

7.Απειρα είναι τα λάθη που ακούω ή διαβάζω σχετικά με τα ρήματα που απόθεσαν την Ενεργητικό τύπο τους και οι μεσοπαθητικοί τους  έχουν μόνον ενεργητική σημασία και παίρνουν αντικείμενο όπως π.χ., εκμεταλλεύομαι, δέχομαι, περιποιούμαι. υποψιάζομαι, σέβομαι και καμιά πενηνταριά άλλα σαν και αυτά, μη έχοντας την παθητική διάθεση, ποτέ δεν  μπορείς να εκφραστείς στη μορφή: εκμεταλλεύτηκα από τον εργοδότη μου, δέχτηκα απο τον προϊστάμενό μου, περιποιήθηκα από τον τάδε, υποψιάστηκα από τον φύλακα,  αλλά  με εκμεταλεύτηκε- έγινα αντικείμενο εκμετάλλευσης, με δέχτηκε ο προίστάμενός μου –έγινα δεκτός, με περιποιήθηκε ο τάδε- δέχτηκα τις περιποιήσεις του, με υποψιάστηκε ο φύλακας, προκάλεσα τις υποψίες του φ. κλπ. 

 

  Και οι μετοχές τους έχουν πάντα ενεργητική σημασία

 

   Ο δεχόμενος είναι αυτός που δέχεται κα όχι αυτός που τον δέχονται, ο εκμεταλλευόμενος είναι αυτός που εκμεταλλεύεται, ο εκμεταλλευτής και όχι αυτός που τον εκμεταλλεύονται.  Άρα η κοινότυπη φράση «εκμεταλλευτές και.. εκμεταλλευόμενοι» είναι σα να επαναλαμβάνει την έννοια «εκμεταλλευτές» δυο φορές. Το σωστό είναι εκμεταλλευτές και υφιστάμενοι την εκμετάλλευση.